του Γιώργου Κόλλια, πρώην Προέδρου Κοινότητας Βαρνάβα
Τούτες τις μέρες μεγάλη κουβέντα ξεκίνησε – και πάλι - για τον «Καλλικράτη». Για την συνένωση, δηλαδή, των Δήμων και Κοινοτήτων. Και σχεδόν όλοι οι εμπλεκόμενοι με την Αυτοδιοίκηση λένε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, «ναι» στην «διοικητική αναδιάρθρωση της Χώρας». Σχεδόν όλοι αναφέρονται στα «πλεονεκτήματα ενός ισχυρού Δήμου», μιλούν για «πρόοδο» και «εκσυγχρονισμό». Κάποιοι επικαλούνται την ανάπτυξη των Δήμων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ κάποιοι άλλοι επισείουν τον κίνδυνο να «χαθούν κονδύλια του Ε.Σ.Π.Α.
Δεν παραλείπουν, βέβαια, πολλοί από αυτούς να λοιδορούν όσους δεν ενστερνίζονται το ‘¨οραμά» τους. Οπισθοδρομικοί, «κολλημένοι με την καρέκλα του Προέδρου», τοπικιστές και πολλά άλλα «κοσμητικά επίθετα» χρεώνονται σε όσους διατυπώνουν αντίθετο λόγο.
ΚΙ έτσι γίνεται ένας «ωραίος» διάλογος, στον οποίο, για να συμμετέχει κανείς πρέπει πρώτα να «ομολογήσει πίστη» στον "Καλλικράτη" και μετά να έχει άποψη.
Κι ο «διάλογος» που μέχρι αυτήν την στιγμή γίνεται αφορά το «ποιος με ποιόν θα ενωθεί». Άντε να γίνει και καμιά κουβέντα για «μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων» ή για «οικονομική στήριξη των νέων Δήμων».
Η ουσία, όμως, του σχεδίου συνενώσεων είναι αλλού.
Θα επιχειρήσω να κωδικοποιήσω τα στοιχεία του εγχειρήματος, τα οποία – κατά την άποψή μου – καταλύουν ουσιαστικά την Τοπική Δημοκρατία, οδηγούν την Αυτοδιοίκηση στον εκφυλισμό της και την μετατροπή της σε ένα διοικητικό – γραφειοκρατικό μηχανισμό, αφαιρούν από τον Πολίτη την δυνατότητα του ελέγχου, δημιουργούν «κέντρα» και «περιφέρειες» με ανάπτυξη δύο ταχυτήτων.
Το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών του συνένωσης είναι ότι η διοικητική μεταρρύθμιση θα αντιμετωπίσει το διοικητικό κατακερματισμό, την αποσπασματικότητα και την αναποτελεσματικότητα της πολύ μικρής διοικητικής δομής σε τοπικό επίπεδο και τη συγκέντρωσή της τόσο σε τοπικό, όσο και σε ενδιάμεσο επίπεδο διοίκησης.
Επιχείρημα το οποίο από μόνο του προδίδει την κατάλυση της Τοπικής Δημοκρατίας, μεταφέροντας το «κέντρο εξουσίας» από την κοινότητα, όπου είναι ευχερής ο έλεγχος και η παρέμβαση του Πολίτη, σε ψηλότερο επίπεδο.
Ταυτόχρονα το ίδιο επιχείρημα αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται στην ουσία για αποκέντρωση, αλλά για συγκέντρωση. Η ονομαζόμενη "αποκέντρωση" δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συγκέντρωση της δύναμης σε περιφερειακό επίπεδο και την απόσπασή της ακόμη περισσότερο από το λαό και τις λαϊκές ανάγκες. Η προτεινόμενη μείωση του αριθμού των Περιφερειών και των ΟΤΑ, η διεύρυνση του χώρου ευθύνης τους, δεν έχει, λοιπόν, να κάνει με αποκέντρωση, όπως ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της «μεταρρύθμισης», αλλά με τη δημιουργία ευνοϊκότερων όρων για την πιο συστηματική κρατική παρέμβαση, «νέο ισχυρότερο κανονιστικό ρόλο του κράτους» όπως το ονομάζουν, πάνω στα νέα λιγότερα σε αριθμό σχήματα, με τον Λαό στον ρόλο του παθητικού θεατή.
Έτσι λοιπόν ο περιορισμός της πολιτικής συζήτησης για τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα ή όχι των νέων διοικητικών δομών είναι βαθιά αποπροσανατολιστικός, επιζήμιος για τα λαϊκά συμφέροντα και επιδερμικός.
Άλλωστε η μέχρι τώρα συζήτηση παραβλέπει έναν ουσιαστικό λόγο της «κακοδαιμονίας» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Κι αυτός δεν είναι άλλος από την έλλειψη θεσμοθετημένων οικονομικών πόρων. Πόροι που θα προέρχονταν από την ορθολογική κατανομή των Κρατικών Εσόδων στην Αυτοδιοίκηση, έτσι ώστε να μπορούσε, χωρίς να αναγκάζεται να παίξει τον ρόλο του επαίτη, να συγκροτήσει ισχυρή και αποτελεσματική διοικητική δομή και να σχεδιάσει την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής ευθύνης της, χωρίς τον ασφυκτικό έλεγχο του Κράτους.
Στην ουσία τα όποια προβλήματα του θεσμού πηγάζουν από την έλλειψη πόρων και αρμοδιοτήτων κι όχι από το μέγεθος της κάθε μονάδας.
Αν δούμε, όμως και το επιχείρημα των υποστηρικτών της «διοικητικής μεταρρύθμισης» που αναφέρεται στις «κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης», θα διαπιστώσουμε ότι η «ευρωλατρεία» κάνει, αυτούς που την διαθέτουν, να παραβλέπουν το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις όποιες προσπάθειες, δεν είναι παρά μία οικονομική ένωση. Και γι΄ αυτό προτείνει για την Αυτοδιοίκηση λύσεις που παραπέμπουν σε επιχειρηματικές δομές. Θέλει μια Αυτοδιοίκηση που θα λειτουργεί με όρους οικονομίας, κατά τα πρότυπα των μεγάλων (πολυεθνικών ή μη) εταιριών, τόσο σε σχέση με το μέγεθος, όσο και με την μορφή της.
Δεν θα μου κάνει καθόλου εντύπωση αν αύριο τεθεί το ζήτημα διοίκησης των Ο.Τ.Α. από μάνατζερ, πάντα στο όνομα της «λειτουργικότητας» και της «αποτελεσματικότητας».
Στην ουσία η διοικητική μεταρρύθμιση εξυπηρετεί τις ανάγκες του Κράτους -και μόνο- με σκοπό να μετακυλήσει στους Ο.Τ.Α. βασικές του υποχρεώσεις, όπως είναι η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (Δημοτικά - Νηπιαγωγεία), η Κοινωνική Πρόνοια, η Πυροσβεστική, η Πρωτοβάθμια Υγεία, η Προληπτική Ιατρική, το Περιβάλλον, μεταφέροντας παράλληλα, όχι την αντίστοιχη χρηματοδότηση, αλλά το δικαίωμα είσπραξης αντιτίμου για την παροχή των υπηρεσιών αυτών, ή της επιβολής «τοπικών φόρων», στα πλαίσια της δήθεν «οικονομικής αυτοτέλειας» των Ο.Τ.Α. Κι αυτό θα είχε - ίσως - νόημα εάν, παράλληλα, είχε και το δικαίωμα να χαράσσει πολιτική για την Παιδεία, την Υγεία κ.λ.π. Εφ΄ όσον όμως αυτό δεν ισχύει, η μεταφορά αρμοδιοτήτων σ΄ αυτούς τους τομείς θα σημαίνει την ανάληψη διεκπεραιωτικού και μόνο ρόλου.
Τίποτα καλό για τον Λαό δεν προοιωνίζει αυτή η διοικητική μεταρρύθμιση, όπως και η προηγούμενη. Καλή είναι για τα οικονομικά συμφέροντα που θα έχουν να κάνουν με λιγότερους και πιο δυνατούς Δημάρχους, άρα το «παιχνίδι» μπορεί να παιχτεί καλύτερα και φυσικά προς όφελός τους. Όσο για τον Λαό; Τα «παράπονά του στον Δήμαρχο», αν τον συναντήσει ποτέ.
Θεωρώ ότι η «διοικητική μεταρρύθμιση» δεν θα κάνει τίποτα άλλο από το να ενώσει τις μικρές μιζέριες του κάθε Ο.Τ.Α., σε μια μεγάλη μιζέρια.
Αν η αρχαία Αθήνα πέτυχε να αναπτύξει την Δημοκρατία, τον Πολιτισμό, την Τέχνη, σε αντίθεση με την αρχαία Σπάρτη, ήταν γιατί ο λαός ήλεγχε την εξουσία, γιατί υπήρχε ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Είμαι λοιπόν αντίθετος με την «διοικητική μεταρρύθμιση» και δεν μπορώ να δεχθώ ότι, ως Κοινοτικός Σύμβουλος, παρέλαβα μια Κοινότητα και θα παραδώσω έναν Συνοικισμό.
Σας ευχαριστώ όλες και όλους που απόψε βρίσκεστε εδώ.
Ξέρω ότι δεν είστε οπαδοί κανενός. Είστε σκεπτόμενοι πολίτες. Ότι η παρουσία σας εδώ οφείλεται στην αγωνία σας για το σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου. Στην ανάγκη σας να ακούσετε την αλήθεια για ότι συμβαίνει στον Βαρνάβα.
Γιατί απόψε εδώ θα πούμε αλήθειες.
Θα πούμε αλήθειεςγιατί αρκετά ψέματα ακούστηκαν τους τελευταίους μήνες.
Θα πούμε αλήθειες γιατί αυτό το χωριό δεν μπορεί να πορεύεται με παραμύθια.
Θα πούμε αλήθειες γιατί η αλήθεια λυτρώνει.
Βέβαια η αλήθεια πληγώνει κι όλας. Η αλήθεια πολλές φορές δεν είναι ευχάριστη.
Αλλά πρέπει να την πούμε,όσο κι αν μας ενοχλεί.
Φίλοι Πατριώτες
Γνωρίζετε όλοι την άθλια κατάσταση που επικρατεί στην Κοινότητά μας. Μια κατάσταση που τίποτα παραγωγικό δεν μπορεί να φέρει. Μια κατάσταση που μας πονάει όλους, γιατί εδώ ζούμε όλοι, εδώ μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, εδώφτιάχνουμε την ζωή μας.
Όμως πως προέκυψε αυτή η άθλια κατάσταση; Ποιοι ευθύνονται; Υπάρχει διέξοδος;
Αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε απόψε.
Βέβαια μια προσπάθεια απάντησης έκανε και ο κ. Πρόεδρος πριν λίγο καιρό, με μια ομιλία του σ΄ αυτόν εδώ τον χώρο. Όμως, δυστυχώς, αναλώθηκε σε ένα υβρεολόγιο προς εμένακαι επί της ουσίας τίποτα.
Δεν θα απαντήσω ασφαλώς στις ύβρεις του κ. Προέδρου.
Δεν θα απαντήσω γιατί δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα μου και στην στάση ζωής που έχω επιλέξει.
Δεν θα απαντήσω γιατί δεν με ενδιαφέρει και δεν σας ενδιαφέρει, μια χαμηλού επιπέδου «κοκορομαχία» Βούλγαρη – Κόλλια.
Δεν θα απαντήσω γιατί πρόκειται για μια ξεπερασμένη πρακτική μιας εποχής που έχει πλέον φύγει και μαζί της πήρε τις επί προσωπικού αντιπαραθέσεις, την προσπάθεια υποτίμησης του αντιπάλου, την μελοδραματική ρητορεία και όλα αυτά τα στοιχεία που τότε ήσαν στην ημερήσια διάταξη.
Δεν θα απαντήσω γιατί μια αντιπαράθεση αυτού του επιπέδου δεν λύνει κανένα πρόβλημα του Βαρνάβα.
Σήμερα αυτό που ζητά ο κάθε Πολίτης – και είμαι βέβαιος ότι το ζητάτε κι εσείς – είναι κουβέντα επί της ουσίας.
Κι αυτό θα κάνουμε απόψε, κουβέντα επί της ουσίας.
Θα αφήσω τον κ. Πρόεδρο να βαδίζει τον δρόμο της όξυνσης, της πόλωσης, της στείρας αντιπαράθεσης μόνος του.
Έτσι κι αλλιώς αντίπαλός μου δεν είναι ο κ. Πρόεδρος, αλλά τα προβλήματα του Βαρνάβα.
Και πολύ καλά γνωρίζετε ότι τα προβλήματα δεν λύνονται με σκυλοκαυγάδες.
Ξέρετε, αν θέλω, μπορώ κι εγώ να κολυμπήσω στην λάσπη, αλλά δεν θέλω. Μπορώ κι εγώ να φωνάξω, να πω μεγάλα λόγια, να κατηγορήσω προσωπικά τους αντιπάλους μου, αλλά δεν θέλω.
Κι είμαι βέβαιος ότι ούτε κι εσείς το θέλετε αυτό.
Ας πάμε όμως στην ουσία της αποψινής πολιτικής παρέμβασης.
Θα αρχίσω με κάτι που ίσως σας ενοχλήσει, αλλά, είπαμε, απόψε θα πούμε αλήθειες.
Δεν θεώρησα ποτέ τον Πολίτη σαν πελάτη, για να μπορώ να λέω Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ κατά το Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ.
Ο Πολίτης και παρασύρεται και εξαπατάται και κάνει λάθος. Γιατί η σημερινή κατάσταση της Κοινότητας, η οποία οφείλεται αποκλειστικά στον κ. Πρόεδρο, είναι αποτέλεσμα της επιλογής σας. Ο κ. Πρόεδρος δεν φύτρωσε, δεν έκανε πραξικόπημα για να αναλάβει την εξουσία. Είναι αποτέλεσμα της δικής σας επιλογής.
Εσείς κρίνατε ότι ο επί 16 χρόνια Πρόεδρος με την ιστορία του, έπρεπε να διοικήσει και πάλι αυτήν την Κοινότητα.
Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής είναι η σημερινή κατάσταση.
Θα λέτε τώρα από μέσα σας δηλαδή τι ζητά τώρα ο Κόλλιας, θέλει ντε και καλά να ψηφίσουμε αυτόν;
Όχι αγαπητοί Φίλοι, δεν ζητώ αυτό.
Απλά ζητώ να αλλάξουμε επιτέλους κριτήρια.
Ζητώ να πάψουμε να ψηφίζουμε τον φίλο, τον κουμπάρο, τον μπατζανάκη, τον γείτονα και να επιλέγουμε αυτόν ή αυτούς που θα οδηγήσουν τον τόπο μπροστά.
Ζητώ να πάψουμενα ψηφίζουμε αυτόν που θα μας τάξει περισσότερα και να επιλέγουμε αυτόν ή αυτούς που μπορούν και θέλουν να δουλέψουν για την πρόοδο και την ανάπτυξη της Κοινότητάς μας.
Ζητώ να σταματήσει η ανέντιμη συναλλαγή εκλογέων και υποψηφίων και να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τις αξίες και τις αρχές.
Ζητώ να αφήσουμε κατά μέρος τους πάσης φύσεως ανόητους διαχωρισμούς, που δεν έχουν νόημα όταν μιλάμε σήμερα για την Αυτοδιοίκηση. Να πάψουν να υπάρχουν στα κριτήριά μας νέοι και παλιοί κάτοικοι, ΠΑΣΟΚοι, Νεοδημοκράτες και Κουκουέδες, «οι δικοί μας» και «οι άλλοι». Να υπάρχουν μόνο Βαρναβιώτες και τίποτα άλλο.
Ζητώ, με λίγα λόγια να αφήσουμε πίσω μας το χθές και να πορευτούμε προς το αύριο.
Όπως και να έχει, όμως, το γεγονός είναι ότι ο σημερινός Πρόεδρος, με την ψήφο των Πολιτών, τον Γενάρη του 2007 ανέλαβε την Διοίκηση αυτής της Κοινότητας.
Το κακό είναι ότι ο ίδιος δεν κατάλαβε ότι έχουν αλλάξει και οι εποχές και οι άνθρωποι. Ότι οι εποχή του «ομοίως» έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Ότι οι σημερινοί άνθρωποι και άποψη έχουν και κρίση και – πάνω απ΄ όλα- αξιοπρέπεια.
Δεν το κατάλαβε.
Και συνέχισε να πολιτεύεται, όπως παλιά, όπως ήξερε δηλαδή.
Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν να χάσει την εμπιστοσύνη των συμβούλων του.
Κι έτσι παρατηρήθηκε το μοναδικό -ίσως- φαινόμενο για τον Βαρνάβα, των διαφοροποιήσεων, αποχωρήσεων και παραιτήσεων συμβούλων της πλειοψηφίας.
Το μοναδικό φαινόμενο οι σημερινοί σύμβουλοι της υποτιθέμενης πλειοψηφίας να εκπροσωπούν μόνο 200 πολίτες σε σύνολο 1.300 ψηφοφόρων και μετά από απανωτές παραιτήσεις να έχουμε φτάσει αισίως στον 10ο σύμβουλο, από τους 13 που κατέβηκαν υποψήφιοι.
Αλλά κι όταν ακόμη το φαινόμενο εξελισσόταν η αντίδραση του κ. Πρόεδρου ήταν εξίσου αναχρονιστική. Αντί να πλησιάσει τους συμβούλους του, να επιλύσει τις όποιες παρεξηγήσεις, να τους ακούσει, ως πρώτος μεταξύ ίσων, λειτούργησε σαν αυτοκράτορας.
Προσπάθησε να επιβάλλει τις απόψεις του κι όταν δεν τα κατάφερε, άρχισε να κατηγορεί τους διαφωνούντες σαν υπονομευτές και κινούμενους από ταπεινά ελατήρια, προσπαθώντας να τους μειώσει στα μάτια των Πολιτών.
Και μετά…. το γνωστό παραμύθι.
Για όλα φταίει ο αρχιερέας του σκότους ο Κόλλιας.
Έτσι, όμως, όχι μόνο δεν έλυσε κανένα πρόβλημα, αλλά έκανε την κρίση πιο έντονη. Μια κρίση που την πληρώνουμε όλοι μας, την πληρώνει το χωριό μας, θα την πληρώσουν τα παιδιά μας, γιατί η αναστροφή από αυτόν τον κατήφορο είναι πολύ δύσκολη.
Αλλά το χειρότερο, αυτής της κατάστασης, είναι η απαξίωση του θεσμού του Κοινοτικού Συμβουλίου. Πόσοι από εσάς δεν έχετε πει «πάμε στο Κοινοτικό Συμβούλιο να γελάσουμε»;, πόσοι από εσάς δεν έχετε αισθανθεί λύπη για την κατάντια ενός θεσμού που κάποτε είχε υπόληψη στα μάτια σας;πόσοι από εσάς δεν έχετε πει μέσα σας «όλοι ίδιοι είναι»;
Όχι φίλοι μου ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες, γιατί δεν έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις, γιατί δεν έχουμε τα ίδια δικαιώματα.
Αυτός που διοικεί έχει την κύρια και αποκλειστική ευθύνη για την ποιότητα της διοίκησής του. Αυτός που διοικεί μπορεί να ανεβάσει το επίπεδο της διοίκησης, ή να το κατεβάσει χαμηλά. Και ο σημερινός διαχειριστής το έχει κατεβάσει πολύ χαμηλά, μα πάρα πολύ χαμηλά.
Βολεύει, όμως το «όλοι ίδιοι είναι». Βολεύει αυτόν που έχει τις ευθύνες, γιατί έτσι μοιράζονται σε όλους, παίρνουν όλοι από ένα μερίδιο.
Είναι άδικο, όμως. Γιατί τα πράγματα δεν είναι «άσπρο – μαύρο».
Και αν μη τι άλλο εμείς το έχουμε αποδείξει στην Πράξη ότι δεν είμαστε ίδιοι.
Και βέβαια έχουμε κάνει λάθη. Ποτέ δεν είπαμε ότι είμαστε οι τέλειοι. Όμως νομίζω ότι σε γενικές γραμμές έχουμε προσπαθήσει να κρατήσουμε, όσο είναι δυνατόν, την αντιπαράθεση σε ένα κόσμιο επίπεδο. Κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε μέχρι το τέλος.
Γιατί για μας, αυτό που προέχει είναι η πρόοδος και η ανάπτυξη του Βαρνάβα.
Γιατί εμείς δεν επιδιώκουμε, μέσα από τις διαδικασίες του Κοινοτικού Συμβουλίου, να αποδείξουμε τίποτα.
Δεν σας κρύβω ότι δεν είναι λίγες οι φορές που έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο της παραίτησής μου από το Κοινοτικό Συμβούλιο. Κι ο λόγος είναι ότι αισθάνομαι ντροπή συμμετέχοντας σε ένα όργανο που τίποτα δεν παράγει παρά εξαντλείται σε αλληλοκατηγορίες, φραστικές επιθέσεις, ανόητες αντιδικίες.
Αλλά, πάλι σκέφτομαι ότι κι αυτό δεν είναι λύση. Η ατομική παραίτηση αφήνει το πεδίο ελεύθερο σ΄ αυτούς που βουλιάζουν τον τόπο.
Είμαι βέβαιος ότι, κάποιοι από εσάς, με ακούτε τόσην ώρα και σκέφτεστε:
Καλά τα λες τώρα, αλλά γιατί εσύ κι οι άλλοι εμποδίζετε τον κ. Πρόεδρο να κάνει έργο;
Αυτό άλλωστε είναι τα βασικό επιχείρημα του κ. Προέδρου, για να καλύψει την αδυναμία του να προγραμματίσει και να υλοποιήσει το παραμικρό έργο δυόμισι χρόνια τώρα.
Είναι, όμως αλήθεια αυτό;
Η Δημοτική μας Κίνηση, ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο, στήριξε την νέα Κοινοτική Αρχή στις επιλογές της, ακόμη και σε κάποιες περιπτώσεις που διαφωνούσε με αυτές. Κατηγορήθηκα προσωπικά γι΄ αυτό. «Τα έκαναν πλακάκια» είπαν κάποιοι, «κρατάει» ο ένας τον άλλον, είπαν κάποιοι άλλοι.
Αδιαφόρησα.
Ήταν μια συνειδητή πολιτική επιλογή, με γνώμονα το συμφέρον του τόπου.
Όμως ο κ. Πρόεδρος την συναίνεσή μας την θεώρησε αδυναμία, ή νόμισε ότι η πίστωση χρόνου που του δόθηκε, θα είχε αόριστη διάρκεια.
Δεν ήταν έτσι και δεν θα μπορούσε να ήταν έτσι.
Δίνει κανείς χρόνο ανοχής, όταν διαπιστώνει ότι υπάρχουν κινήσεις προς την σωστή κατεύθυνση. Όταν, όμως, διαπιστώνει πράξεις ή παραλείψεις που υπονομεύουν το μέλλον αυτού του τόπου, τότε η όποια ανοχή μετατρέπεται σε συνενοχή.
Και συνένοχοι στην καταστροφική πορεία που ακολουθεί ο κ. Πρόεδρος της Κοινότητας και οι εναπομείναντες πιστοί του, δεν πρόκειται να γίνουμε.
Αλλά ας δούμε πόσο τον εμποδίσαμε να κάνει έργο.
Κατ΄ αρχήν να πούμε ότι η παράταξή μας στο Κοινοτικό Συμβούλιο διαθέτει μόνο 2 έδρες στις 9.
Τώρα πως είναι δυνατόν οι 2 άντε 3 σύμβουλοι της Αντιπολίτευσης, να εμποδίζουν τουςυπόλοιπους συμβούλους ναπαράγουν έργο, μόνο ο κ. Πρόεδρος μπορεί να το εξηγήσει.
Κι ακόμη, σύμφωνα με τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, ο Πρόεδρος είναι αρμόδιος να υλοποιεί έργα κι όχι οι σύμβουλοι και μάλιστα αυτοί της Αντιπολίτευσης.
Από τις περίπου 370 αποφάσεις που πήρε μέχρι σήμερα το Κοινοτικό Συμβούλιο καταψηφίσαμε μόνο 40. Όλες οι άλλες ψηφίστηκαν είτε ομόφωνα, είτε κατά πλειοψηφία. Το ζήτημα είναι πόσες εκτελέστηκαν. Βέβαια ο κ. Πρόεδρος στην ομιλία του είπε ότι αυτές που ψηφίστηκαν αφορούσαν άδειες μουσικών οργάνων και αν ενοχλεί η κατσίκα του γείτονα.
Μα είναι δυνατόν. Είναι δυνατόν να υποτιμά τόσο πολύ το Κοινοτικό Συμβούλιο;
Δηλαδή μας λέει ότι δυόμισι χρόνια έκανε μόνο 40 εισηγήσεις προς το Κοινοτικό Συμβούλιο για έργα και όλες οι υπόλοιπες –πάνω από 300 –αφορούσαν το αν ενοχλεί η κατσίκα του γείτονα;
Αλλά έτσι κι αλλιώς αυτός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει το Κοινοτικό Συμβούλιο. Το υποτιμά, το αγνοεί πολλές φορές, το προσβάλει. Θα ήταν ευτυχής αν δεν υπήρχε καθόλου.
Και ας δεχτούμε λοιπόν ότι καταψηφίσαμε πολλές προτάσεις του.
Αυτές που ψηφίστηκαν είτε ομόφωνα, είτε κατά πλειοψηφία γιατί δεν υλοποιήθηκαν;
Ποιος τον εμπόδισε;
Γιατί δεν γίνεται το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής που ομόφωνα ψηφίσαμε;
Γιατί δεν έγιναν ακόμη οι Παιδικές Χαρές που χρηματοδότησε ο κ. Νομάρχης και ομόφωνα αποδεχθήκαμε; Γιατί τα όργανα σκουριάζουν στην Νομαρχία και τα στερούνται τα παιδιά μας; Τον εμποδίζει κανένας;
Ποιος τον εμπόδισε να βάλει τα δύο μηχανήματα που αγόρασε, τα οποία ψηφίσαμε, παρ΄ ότι διαφωνούσαμε, να ανοίξουν νέους αγροτικούς δρόμους, ή να βελτιώσουν τους παλιούς, που είναι σε άθλια κατάσταση;
Ψηφίσαμε την ενοικίαση των χτημάτων του Στόλου για να γίνουν δήθενδραστηριότητες ανάδειξης του Βαρνάβα. Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει φέρει καμία σοβαρή επενδυτική πρόταση; Εμείς τον εμποδίζουμε;
Εμείς τον κρατάμε και δεν υλοποιεί δεκάδες ομόφωνες αποφάσεις του Κοινοτικού Συμβουλίου;
Αντίθετα, όμως, στο κλείσιμο του δρόμου στο Αϊ Γιάννη – φαντάζομαι γνωρίζετε όλοι την περίπτωση- , η ομόφωνη απόφασή μας έλεγε να ξανανοίξει τον δρόμο η Κοινότητα στην ίδια θέση που ήταν επί δεκαετίες, αλλά ο κ. Πρόεδρος την αγνόησε πλήρως κι άνοιξε άλλον δρόμο, όπως βόλευε τον ιδιώτη. Σ΄ αυτήν την περίπτωση δεν αισθάνθηκε ότι εμποδίζεται.
Ούτε αισθάνθηκε ότι εμποδίζεται όταν γκρέμισε την μάντρα του Σχολείου και χάρισε χώρο σε ιδιώτες.
Την απόφασή μας για προσωρινή σύνδεση της Παραλίας με το δίκτυο ύδρευσης, την άλλαξε όπως ήθελε και από κόστος 12 με 15 χιλιάδες ευρώ το εκτίναξε στα 80.000 ευρώ και παρ΄ όλα αυτά, έστω και έτσι, έστω και χρεώνοντας υπέρογκα την Κοινότητα, μπήκε το καλοκαίρι και τίποτα μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει και η Παραλία δεν έχει νερό. Ποιος τον εμποδίζει;
Εμείς δεν τον αφήνουμε να φέρει λεφτά στον Βαρνάβα; Που είναι οι περιβόητες επαφές του και οι μεγάλες γνωριμίες του, όπως μας έλεγε; Που είναι ο πακτωλός των χρημάτων που θα ερχόταν στον Βαρνάβα, αν ξαναγινόταν Πρόεδρος που επίσης έλεγε;
Σε ένα τελευταίο Κοινοτικό Συμβούλιο , βέβαια, ο κ. Πρόεδρος είπε ότι στα δύο χρόνια έχει έρθει ένα εκατομμύριο Ευρώ στον Βαρνάβα.
Κι εγώ εντάξει να τον πιστέψω.
Αλλά, αγαπητοί πατριώτες, έχετε δει τα δυόμισι αυτά χρόνια κανένα έργο, γιατί εγώ δεν έχω δει.
Και που να το δούμε αφού δεν υπάρχει.
Αλλά τότε τίθεται το ερώτημα που πήγαν αυτά τα λεφτά, αν ήρθαν ποτέ στον Βαρνάβα;
Γιατί είναι πολλά τα λεφτά.
Και καλά μεγάλο έργο δεν είναι ικανός ο κ. Πρόεδρος να κάνει.
Αλλά ούτε τα απλά και καθημερινά δεν μπορεί να διαχειριστεί.
Ο Χώρος απορριμμάτων σε άθλια κατάσταση, οι κάδοι απορριμμάτων συγκεντρώθηκαν σε μερικά σημεία του Βαρνάβα δημιουργώντας μικρές χωματερές, η ανακύκλωση καρκινοβατεί, οι καθρέφτες στους δρόμους σπασμένοι, οι λακκούβες χάσκουν, ο Αθλητικός χώρος στην Βρύση εγκαταλελειμμένος, δρόμοι κλείνουν, ρέματα μαντρώνονται.
Ποιος τον εμποδίζει να κάνει έστω και τα στοιχειώδη;
Κι ακόμη, τις εμπεριστατωμένες προτάσεις που κατά καιρούς έχω υποβάλει στο Κοινοτικό Συμβούλιο, οι οποίες ψηφίστηκαν ομόφωνα, γιατί δεν τις έχει υλοποιήσει;
Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο κατάπτωσης που τον εμποδίζουμε να υλοποιήσει ακόμη και τις δικές μας προτάσεις;
Και ήσαν προτάσεις που αφορούσαν σημαντικά ζητήματα του Βαρνάβα. Για το Κέντρο Υγείας Καπανδριτίου, για τα διόδια, για τον Χώρο Εναπόθεσης των Απορριμμάτων μας, για την Ανακύκλωση, για την Πυροπροστασία, για την προετοιμασία της Παραλίας ενόψει της θερινής περιόδου και τόσες άλλες.
Γιατί εμείς δεν είμαστε απλά θεατές ή συζητητές στο Κοινοτικό Συμβούλιο.
Συμμετέχουμε ενεργά και ουσιαστικά.
Έχουμε και όραμα και σχέδιο και προτάσεις για την πρόοδο του τόπου μας.
Όμως τίποτα δεν έχει υλοποιηθεί.
Ιδιαίτερα στον τομέα της προστασίας του Περιβάλλοντος, στο οποίο είχε την αμέριστη συμπαράστασή μας. Και είναι σημαντικότατο ζήτημα αυτό της προστασίας του Περιβάλλοντος.
Γιατί, κακά τα ψέματα, ίσως πέρα από το πράγματι πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, ο Βαρνάβας να μην έχει να επιδείξει τίποτα άλλο.
Κι εμείς αντί να το προστατέψουμε και να αναδείξουμε το βιάζουμε καθημερινά.
Να συνέλθουμε και να καταλάβουμε ότι η ζωή μας εξαρτάται από αυτό το περιβάλλον.
Να πιστέψουμε στην ανακύκλωση και να συμμετάσχουμε με μεγαλύτερη ενεργητικότητα.
Να ξεκινήσουμε οικιακή κομποστοποίηση.
Να συμμετάσχουμε στις ομάδες δασοπροστασίας.
Εγώ από την μεριά μου δεσμεύομαι.
Δεσμεύομαι ότι και σήμερα και αύριο θα είμαι μπροστά σε κάθε κίνηση που θα αποβλέπει στην προστασία και την ανάδειξη του φυσικού μας πλούτου.
Ότι το περιβάλλον θα είναι για μένα στην πρώτη προτεραιότητα, ακόμη κι αν χρειαστεί να συγκρουστώ με κατεστημένες αντιλήψεις.
Καλώ τον κ. Πρόεδρο και από αυτό το βήμα να ενεργοποιηθεί επιτέλους και να υλοποιήσει τις εισηγήσεις μου που ψηφίστηκαν ομόφωνα από το Κοινοτικό Συμβούλιο.
Βέβαια καταψηφίσαμε και κάποιες εισηγήσεις του κ. Πρόεδρου.
Καταψηφίσαμε, παραδείγματος χάρη, την δημιουργία δεύτερου ναού στο κοιμητήριο. Δηλαδή είχαμε λύσει όλα τα προβλήματα και μας έλειπε ένας δεύτερος ναός στο κοιμητήριο;
Ναι καταψηφίσαμε την πρόταση του κ. Προέδρου να γίνει ο Βαρνάβας τόπος συγκέντρωσης των αδέσποτων σκυλιών της Αθήνας.
Εσείς τι νομίζετε, έπρεπε να ψηφίσουμε υπέρ;
Καταψηφίσαμε μερικές ακόμη τέτοιες εισηγήσεις του. Εισηγήσεις, όμως, που δεν οδηγούσαν στην ανάπτυξη του Βαρνάβα, αλλά στόχευαν είτε στην εξυπηρέτηση συμφερόντων, είτε ήσαν σε λάθος βάση.
Όμως το μεγάλο θέμα είναι ήταν η πώληση του κτήματος του Σχολείου στο Πουρίθι. Αυτή η πώληση έχει γίνει για τον κ. Πρόεδρο σκοπός της ζωής του. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να πάρει μια θετική απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου. Χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να πετύχει τον σκοπό του. Και μάλιστα κατά τρόπο κουραστικά επαναλαμβανόμενο.
Κι από κοντά οι λίγοι παρατρεχάμενοι να διαδίδουν ότι αυτοί που δεν αφήνουν τον κ. Πρόεδρο να πουλήσει το κτήμα, δεν θέλουν την πρόοδο του Βαρνάβα.
Ποια είναι η αλήθεια;
Ποτέ δεν είπαμε όχι στην πώληση του κτήματος.
Σας κάνει εντύπωση που το ακούτε αυτό;
Βέβαια φυσικό είναι.
Ειπώθηκαν τόσα ψέματα που κι εσείς δεν ξέρετε τι να πιστέψετε.
Για να τελειώνει λοιπόν και αυτό το παραμύθι.
Θεωρούμε ότι το κτήμα αυτό αποτελεί την μοναδική, ίσως, ευκαιρία να αποκτήσει το χωριό μας ένα πρότυπο σχολικό συγκρότημα.
Δεν συζητάμε, λοιπόν, άλλη χρήση των χρημάτων, παρά μόνο για τον σκοπό για τον οποίο παραχωρήθηκε ο κλήρος αυτός. Για Σχολείο και μόνο για Σχολείο..
Ζητάμε λοιπόν να εντάξει ο κ. Πρόεδρος το έργο της κατασκευής Σχολικού Συγκροτήματος στο πρόγραμμα του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων, να κάνει μελέτη για τα πρόσθετα έργα που απαιτούνται και μετά ναι να πωληθεί το κτήμα, στην πραγματική του, όμως, αξία.
Γιατί δεν τα κάνει αυτά ο κ. Πρόεδρος;
Ποιος τον εμποδίζει;
Γιατί επιμένει απλά και μόνο να πωληθεί το κτήμα;
Γιατί εμπλέκεται στις διαδικασίες ο – κατά δήλωση του κ. Προέδρου -υποψήφιος αγοραστής κ. Ζιώγας;
Αναρωτηθείτε εσείς.
Αγαπητές Φίλες, Αγαπητοί Φίλοι
Από όλα αυτά που ακούσατε έχετε μείνει με την εντύπωση ότι κάποιος ή κάποιοι δεν αφήνουν τον κ. Πρόεδρο να κάνει έργο;
Δεν νομίζω.
Όλοι έχετε καταλάβει, είμαι βέβαιος, ότι απλά δεν μπορεί να κάνει έργο.
Το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να κρύψει την αδυναμία του, ή σε πολλές περιπτώσεις την αδιαφορία του, πίσω από φανταστικούς εχθρούς. Μιλά για την περιβόητη σατανική ομάδα των 5, που έχουν βάλει, λέει, σκοπό να καταστρέψουν τον Βαρνάβα.
Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα τεράστιο ψέμα.
Δεν υπάρχει καμία ομάδα των 5. Απλά υπάρχουν Κοινοτικοί Σύμβουλοι, με διαφορετική προέλευση, διαφορετικές απόψεις, διαφορετική πορεία που συμβαίνει να συμπίπτουν οι θέσεις τους σε κάποια ζητήματα.
Αντί , λοιπόν, ο κ. Πρόεδρος, να βγει μπροστά στους πολίτες και να ζητήσει συγγνώμη για το χάλι στο οποίο έχει οδηγήσει την Κοινότητα, φτάνει στο σημείο να κάνει Αντιπολίτευση στην Αντιπολίτευση. Αυτό αποτελεί απόδειξη της αδυναμίας του να δώσει μια θετική προοπτικήστην Κοινότητά μας.
Αυτό δείχνει ότι για ενάμισι ακόμη χρόνο θα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Ότι η καθοδική πορεία του τόπου θα συνεχιστεί. Ότι η Κοινότητα θα σέρνεται.
Κρίμα. Δεν το αξίζει κάτι τέτοιο ο Βαρνάβας.
Ο Βαρνάβας που όταν ανέλαβε ο κ. Πρόεδρος, είχε μια ανοδική πορεία.
Μια ανοδική πορεία που πολύ γρήγορα ο κ. πρόεδρος την μετέτρεψε σε στασιμότητα και στην συνέχεια σε καθοδική.
Δεν το αξίζετε αγαπητοί Συμπολίτες.
Ακόμη κι εσείς που ψηφίσατε τον κ. Πρόεδρο.
Γιατί κι εσείς ξεγελαστήκατε. Ελπίσατε ότι είχε αλλάξει. Θεωρήσατε ότι θα ήταν μια δημιουργική τετραετία. Και απογοητευτήκατε.Κι όταν θα έρθει η ώρα θα βοηθήσετε κι εσείς να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Αγαπητοί Συμπολίτες
Την μια και μοναδική τετραετία που διοικήσαμε την Κοινότητα θεωρούμε ότι πραγματοποιήσαμε σημαντικό έργο, αν κανείς λάβει υπόψη τι παραλάβαμε και κάτω από ποιες συνθήκες κινηθήκαμε.
Παραλάβαμε μια Κοινότητα υπερχρεωμένη, ανοργάνωτη, διαλυμένη και προσπαθήσαμε – αρχικά -να αναστρέψουμε την κατηφορική πορεία που είχε πάρει και στην συνέχεια να υλοποιήσουμε έργο.
Οι κατασχέσεις έρχονταν η μια πίσω από την άλλη, τα δικαστήρια το ένα πίσω από το άλλο, το διοικητικό σύστημα ήταν διαλυμένο, οι υπάλληλοι ήσαν απλήρωτοι 5 μήνες, το ταμείο είχε μόνο 7.000 € και τα χρέη της Κοινότητας ξεπέρναγαν τις 750.000 €
Παράλληλα – την ίδια περίοδο – βγήκε στην επιφάνεια το ζήτημα των χωματερών. Ρίξαμε το βάρος σ΄ αυτόν τον αγώνα, αφήνοντας πίσω άλλα – σημαντικά ίσως- ζητήματα. Όμως αγαπητοί πατριώτες τι νόημα θα είχε οποιοδήποτε έργο αν γινόταν η χαβούζα δίπλα μας;
Και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει εκτελεστεί το έργο αυτό, οφείλεται και στον δικό μας αγώνα και δείχνει ότι σωστά πράξαμε και το βάλαμε στην πρώτη προτεραιότητα.
Όσο αφορά τα έργα ρίξαμε όλο το βάρος στις υποδομές κι όχι στα «έργα βιτρίνας».
Με 900.000 €που εξασφαλίσαμε για την αντικατάσταση δικτύου ξέρετε πόσα παγκάκια, δεντράκια και πλακάκια μπορούσαμε να κάνουμε;
Εμείς, όμως, δεν θέλαμε να σας κοροϊδέψουμε για να πάρουμε την ψήφο σας.
Χάσαμε; Ναι.
Αλλά είμαστε περήφανοι γιατί βάλαμε τις βάσεις για την σωστή ανάπτυξη του Βαρνάβα.
Εξασφαλίσαμε το νερό της ΕΥΔΑΠ ένα έργο αξίας 1.750.000 € και την αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης αξίας 900.000 €, για να λυθεί μια για πάντα το πρόβλημα της υδροδότησης του Βαρνάβα, τόσο από άποψη ποσότητας, όσο και από άποψη ποιότητας.
Βέβαια ο κ. Πρόεδρος και οι συνεργάτες του δεν ήσαν ικανοί ούτε σωστά να υλοποιήσουν το έργο, ούτε δυόμισι χρόνια τώρα να τοποθετήσουν τις παροχές κι έτσι το έργο μένει ημιτελές. Και να ξέρετε ότι ούτε σ΄ αυτό τον εμποδίζουμε εμείς να το κάνει.
Στον τομέα της οδοποιίας ανακατασκευάσαμε και διαπλατύναμε το τμήμα του δρόμου της Παραλίας που επί χρόνια ήταν σε άθλια κατάσταση, το δρόμο προς το στρατόπεδο, τον δρόμο προς την Κολιγιώργα, αντιστηρίξαμε το πρανές του δρόμου προς Καπανδρίτι, ένα έργο που μπορεί να μην φαίνεται, αλλά ήταν θέμα ασφάλειας όλων μας.
Φτιάξαμε το γεφύρι προς το Σέσι, ένα όνειρο των παππούδων μας ακόμα.
Φτιάξαμε ναό στο Νεκροταφείο που μέχρι τότε δεν ήταν παρά ένα χωράφι.
Και άλλα πολλά μικρότερα ίσως αλλά σημαντικά και το κυριότερο έργα υποδομής κι όχι φιγούρας.
Αλλά το πιο σημαντικό πιστεύω είναι το ότι αποκαταστήσαμε την αξιοπιστία της Κοινότητας στα μάτια των Υπηρεσιών και των προμηθευτών, τακτοποιώντας σε μεγάλο βαθμό τα χρέη που παραλάβαμε, κάνοντας συνετή διαχείριση, σεβόμενοι το χρήμα του Βαρναβιώτικού λαού.
Κι όχι μόνο αυτό αλλά αφήσαμε στο Ταμείο χρήματα. Αυτό πρώτη φορά στα χρονικά συμβαίνει. 180.000 € για την ολοκλήρωση του παιδικού σταθμού στην Βρύση, 180.000 € για αγορά απορριμματοφόρου, 30.000για ολοκλήρωση του νηπιαγωγείου, 30.000 € για αγωγούς όμβριων, 60.000 € για αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης της Παραλίας
Συνολικά πάνω από 480.000 €, τα οποία δεν τα αξιοποιεί ο κ. Πρόεδρος. Μάλλονπεριμένει την προεκλογική περίοδο να δείξει έργο. Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.
Όλα αυτά, όμως, είναι παρελθόν.
Σήμερα τι γίνεται.
Αύριο τι γίνεται.
Κακά τα ψέματα φίλοι μου.
Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο.
Το χωριό μας δεν αντέχει άλλο.
Εσείς οι πολίτες δεν αντέχετε άλλο.
Κάτι πρέπει να γίνει.
Κάτι πρέπει να αλλάξει.
Και ένας και μόνο δρόμος υπάρχει.
Η παραίτηση όλων των συμβούλων και των αναπληρωματικών και η προκήρυξη εκλογών.
Είναι η μόνη λυτρωτική λύση για τον Βαρνάβα.
Ξέρουμε ότι ο Πρόεδρος εκλέγεται για μια τετραετία. Δεν θέλουμε να ρίξουμε τον Πρόεδρο, δεν ήταν ποτέ, ούτε και τώρα είναι στις προθέσεις μας.
Αλλά όπως εξελίχθηκε η κατάσταση, δυστυχώς είναι ο μόνος δρόμος που έχει απομείνει.
Θα μου πείτε, ο κ. Πρόεδροςτο πρότεινε στο Κοινοτικό Συμβούλιο αλλά εσείς δεν το δεχτήκατε.
Άλλο ένα παραμύθι του κ. Προέδρου.
Άλλο ένα επικοινωνιακό τρυκ, για να εξασφαλίσει το άλλοθι που χρειάζεται.
Αγαπητοί πατριώτες η Δημοτική μας Κίνηση, από την πρώτη στιγμή που τέθηκε το ζήτημα συνεδρίασε και αποφάσισε ομόφωνα την αποδοχή της πρότασης για παραίτηση. Με την συνέπεια που μας διακρίνει, μέχρι σήμερα δεν έχουμε αλλάξει στάση.
Ας μην μας βάζει στο ίδιο τσουβάλι λοιπόν ο κ. Πρόεδρος.
Αλλά έχουμε και τον τρίτο συνδυασμό, ο οποίος ενώ αρχικά ήταν υπέρ της παραίτησης, μετά υπαναχώρησε, δίνοντας στον κ. Πρόεδρο το απαραίτητο άλλοθι.
Είμαι βέβαιος ότι οφείλεται σε απειρία κι όχι σε κάποια σκοπιμότητα.
Σημασία, όμως, έχει ότι αντικειμενικά η στάση τους βοηθά τον κ. Πρόεδρο να κρύβεται πίσω από την άρνηση παραίτησής τους και έτσι να συντηρείται η άθλια σημερινή κατάσταση.
Τους καλώ από αυτό το βήμα να το ξανασκεφτούν.
Έχουν κι αυτοί ευθύνη να συμβάλλουν στο ξεπέρασμα του σημερινού αδιεξόδου.
Πιστεύω, όμως, ότι από μόνη της η παραίτηση δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο Βαρνάβας δεν είναι αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, αλλά ανατροπή.
Ανατροπή των πελατειακών σχέσεων.
Ανατροπή των κριτηρίων επιλογής των δημοτικών αρχόντων.
Ανατροπή των κλειστών παρατάξεων.
Ανατροπή των ομαδοποιήσεων και των διαχωρισμών.
Ανατροπή σε όλα.
Και μια τέτοια ανατροπή δεν μπορεί να γίνει από ηγετικές ομάδες, ή φωτισμένουςπολιτικούς, αλλά μόνο από την συσπείρωση όλων των υγειών δυνάμεων της κοινωνίας μας.
Γι΄ αυτό απόψε καλώ όλους όσους αγαπάνε πραγματικά τον Βαρνάβα σε μία συστράτευση για την σωτηρία του.
Χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς κομματικές ή άλλες δεσμεύσεις, χωρίς ιδιοτελή κριτήρια.
Τα μόνα προσόντα που ζητάμε είναι
Ήθος
Συνέπεια
Όρεξη για δουλειά.
Σ΄ αυτήν την Ομάδα δουλειάς χωράνε όλοι, εκτός φυσικά από τον κ. Πρόεδρο γιατί αυτός δημιούργησε το πρόβλημα και δεν μπορεί να είναι μέρος της λύσης του.
Όλοι οι άλλοι όμως είναι καλοδεχούμενοι.
Δεν μας ενδιαφέρει τι έκαναν στο παρελθόν, που ανήκουν, τι πιστεύουν, αν είναι φίλοι μας ή όχι, αν είναι παλιοί ή νέοι, αν μας αγάπαγαν ή μας μισούσαν.
Μας ενδιαφέρει να είναι ενεργοί πολίτες. Δεν ζητάμε υποψήφιους συμβούλους, ζητάμε συνεργάτες. Μέσα από το Κοινοτικό Συμβούλιο ή έξω από αυτό να δουλέψουμε για τον τόπο μας.
Σαν πρώτη κίνηση αποφασίσαμε την διάλυση της Δημοτικής Παράταξης ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΒΑΡΝΑΒΑ. Η ιστορική παράταξη από σήμερα παύει να υπάρχει. Στην τελευταία συνεδρίασή της, τα μέλη της αποφάσισαν με πνεύμα υπευθυνότητας να διαλυθεί η Παράταξη και να γίνει ανοιχτό κάλεσμα σε όσους νοιάζονται για το αύριο αυτού του τόπου, να συστρατευθούν σε μια μεγάλη συμπαράταξη για την σωτηρία του Βαρνάβα.
Με αυτόν τον τρόπο θελήσαμε να ξεφύγουμε από τις παραταξιακές λογικές και να ανοίξουμε τους ορίζοντες για κάτι εντελώς καινούργιο για τα δεδομένα του τόπου μας, αλλά ίσως και για όλη την Βόρεια Αττική.
Ξεχάστε λοιπόν την ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, ξεχάστε τις παρατάξεις κι ελάτε να σχεδιάσουμε μαζί το αύριο του τόπου μας.
Μέσα από ανοιχτές διαδικασίες, με συζητήσεις για όλα μπορούμε να προχωρήσουμε.
Ιδιαίτερη έκκληση κάνω στους νέους ανθρώπους, που ελάχιστη σημασία τους έχουμε δώσει μέχρι σήμερα.
Είναι καιρός να μπουν δυναμικά στην διοίκηση της Κοινότητας. Είναι πλέον καιρός να αναλάβουν κι αυτοί ευθύνες και να συμβάλουν στον σχεδιασμό του μέλλοντος του χωριού μας.
Τους καλώ να έρθουν κοντά μας με τις ιδέεςτους, τις απόψεις τους, τις επιθυμίες τους, την κριτική τους.
Να φτιάξουμε όλοι μαζί μια δυνατή ομάδα δουλειάς για τον Βαρνάβα.
Την ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΒΑΡΝΑΒΑ.
Εμείς τολμάμε και κάνουμε την υπέρβαση.
Γιατί για μας δεν έχει νόημα μια ανόητη αντιπαράθεση που εξελίσσεται σε προσωπική.
Δεν πιστεύουμε πλέον στα στεγανά κάθε μορφής.
Ανοιγόμαστε στην κοινωνία και της ζητάμε την συμμετοχή.
Την ουσιαστική συμμετοχή.
Φίλες, Φίλοι Πατριώτες
Από εδώ και πέρα ξεκινά μια καινούργια πορεία.
Από δω και πέρα τίποτα δεν θα είναι ίδιο με το χτές.
Από δω και πέρα αρχίζει να χτίζεται η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΒΑΡΝΑΒΑ.
Σας καλούμε όλους να δουλέψουμε μαζί για ένα νέο πρόγραμμα, με νέα αντίληψη, νέες ιδέες, νέες πρακτικές, νέους στόχους.
Ελάτε να αγωνιστούμε για τον τόπο μας όλοι μαζί
Να αγωνιστούμε μέσα από την ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΒΑΡΝΑΒΑ.
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και την υπομονή σας να με ακούσετε.
Σας περιμένω να περπατήσουμε μαζί τον νέο δρόμο που τώρα ανοίγεται.
